De Chuchubi zingt

Het hoogste lied zingt hij, en het vroegste, de minst kleurige vogel die op Bonaire rondvliegt en ook nog eens wat spichtig is. Gelukkig hoeft hij het niet van zijn uiterlijk te hebben: de chuchubi of Caribische spotlijster. Deze ruimhartige zanger is bijna elk moment van de dag te horen. 's Morgens vroeg al, als de schemering nog over het eiland hangt, geeft hij fluiten, rollers, toonladders en geïmproviseerde melodieën ten beste. De chuchubi is daarbij, zoals de spreeuw in Nederland, een begenadigd imitator. In zijn zang weerklinkt zo het hele eiland...
Voor zijn aubades neemt hij plaats in een boomtop of op een telefoondraad, maar later op de dag komt hij dichterbij en laat dan ook vanaf lage takken of de balustrade van de porch van zich horen. Want erg schuw is hij niet. En dol op de insecten die zich op de muur rond de buitenlamp hebben verzameld en die niet de moeite namen om bij het aanbreken van de dag weer weg te vliegen. Die zijn voor de chuchubi, die ze met merkwaardige capriolen van de muur pikt. Maar hij eet ook vuchtjes en evenmin is hij vies van onbewaakte etensresten.

Wat betreft zijn kleuren en bouw heeft de chuchubi wel wat van de Europese lijsters, maar hij is slag groter en zoals gezegd spichtiger; tanig is misschien beter uitgedrukt. En alles is langer: snavel, nek, staart, poten, tenen... Hij is dan ook geen familie, hij hoort bij de spotlijsterfamilie. De uitbundige zang speelt een rol bij de verdediging van een eigen territorium, waarin alleen zijn identieke vrouwtje welkom is.

De hele dag zingen met een gevarieerd repertoire van het tropische Bonaire dat ook dichtbij - tot op drie armlengtes - wordt uitgevoerd, zouden onze merels en lijsters dat ook niet kunnen leren?

Tags: