Tis weer voorbij...

Tis weer voorbij... (1) een late roos
Tis weer voorbij... (2) optimistische teunisbloemen
Tis weer voorbij... (3) luidruchtige trompetbloemen

...die mooie zomer? Dat staat te bezien, want na iedere inzinking lijkt hij weer op te krabbelen. Toch wordt het dan zolangzamerhand een mooie názomer, overigens zeker zo aangenaam. Wat in elk geval voorbij is, is mijn expositie in Soest. En na-exposities bestaan niet, dus klaar is klaar en het was mooi zo. Fijne reacties die energie geven om door te gaan. Zoals de rozen die nog steeds nieuwe knoppen en bloemen maken, het gras dat eindelijk weer groeit, de uitgedunde kronen die de resterende bladeren vasthouden, de duiven die nog aan een nieuw nest beginnen, de trompetbloemen die blijven toeteren en de teunisbloemen die steeds verder uitgroeien om plaats te maken voor nieuwe knoppen en bloemen. Gewoon, zoals het hoort. Dus voorlopig niet toegeven aan de herfst, ontkennen dat de steeds gelere zon steeds lager komt te staan en dat het na iedere nacht weer iets vochtiger is.
Ik zie ze wel, hoor: de bottels en de bessen, de verkleurende bladeren en de verdrogende zaadhoofdjes. Maar ik wil ze nog niet zien, daar is later nog tijd genoeg voor. Eerst maar eens lekker nazomeren.

Tags: