Het is al weer lang geleden dat ik voor het laatst iets over de vlier schreef. Te lang. De trouwe, nooit versagende vlier, waarvan je met slechts een enkel bloeischerm al een vaas vol hebt en een neus vol op de koop toe. Meer dan genoeg voor een kop vlierbloesemthee ook, en een mooi begin voor vlierbloesemsiroop. Een natuurlijk een mooi begin voor de purperzwarte bessen waar veel vogels nu al van dromen. Ze zijn in de overgang, de vlieren. Tot voor kort waren hun roomwitte schermen nog overal aanwezig, nu worden ze schaars, de kleine bloemjes vallen als sneeuw. Elk bloempje laat daarbij als één geheel los en waait weg om plaats te maken voor een piepklein besje dat er nog maanden over zal doen om groot, sappig en kleurig te worden. Tegen die tijd zullende bessen niet meer naar boven staan, maar zwaar naar beneden hangen. Snel gaat het allemaal niet, er is alle tijd om die omslag te volgen.
Vlier in de overgang
Geplaatst op 20 juni 2018