Hoogte en diepte
De dag is dompig
En drukkend zwoel:
Het water ritselt,
Zo fris, zo koel.
Hoe lokt de stilte
Van 't blauwend diep!
O! wie daar onder
In vrede sliep!
De golfjes wenken
Met zoet geklots,
Om neeer te glijen
Van 't oevermos.
Wel blaakt daarboven
De zonnepracht:
Maar 't licht beneden
Is blank, is zacht!
Hoe lokt de hoogte
De fiere geest,
Die in de starren
Oraaklen leest!
Hoe lokt de diepte
De ziel die dorst,
Te lang benepen