Tranen

       't Is nevelkoud,
   en, 's halfvoornoens, nog
duister in de lanen;
       de bomen, die 'k
   nog nauwlijks zien kan,
wenen dikke tranen.
       't En regent niet,
   maar 't zevert... van die
fijngezichte, natte
       schiervatbaarheid,
   die stof gelijkt, en
wolke en wulle en watte.
       't Is asgrauw al,
   beneên, omhoge, in
't veld en langs de lanen:
       de bomen, die 'k
   nog nauwlijks zien kan,
wenen dikke tranen.