Fotoblog

Niet nat te krijgen

De overvloedige regen van de afgelopen tijd heeft ons er eens te meer aan herinnerd hoe nat je daarvan kunt worden. Dit blad heeft daar geen last van: de regen blijft er in onmachtige druppels op liggen, druppels die er zo vanaf kunnen rollen.

Sierkwee

Aan de overkant van de straat, vol in de zon: tussen nog bijna kale takken vlammen de rode bloemen van een sierkwee. Een Chinese waarschijnlijk, want hij is lager en de bloemen zijn roder dan die van de Japanse. Het kan ook nog een kruising zijn, want sierkweeënland is in beweging.

De boom in

Snelheid ging bij deze foto vóór kwaliteit. Nijlganzen, hoewel nog maar kort in Nederland, voelen de heersende mentaliteit goed aan: ze zijn luidruchtig en gaan en staan waar ze willen. Hoog in deze oude abeel bijvoorbeeld. Een nest valt nog niet te ontwaren, maar wie weet, ik verbaas me nergens meer over.

Tover

Niet alleen de gewone hazelaar staat al sinds eind vorig jaar in bloei, ook de toverhazelaar. Waar de gewone in bossen en parken met bleekgele katjes wuift, laat de toverhazelaar zijn goudgele sterren in tuinen stralen.

Hoop

Daar zag ik hem, zo maar: een tongvaren tegen de achterkant van een laag tuinmuurtje op de hoek van de straat. Gezien zijn voorkeur voor deze regio en oudere muren is de plek is niet onlogisch, maar zo'n zeldzame, beschermde plant? Niet meer dus: sinds 2017 is hij zeldzaam noch beschermd.

Eksternest

Als de bladeren vallen komen er in de kale boomkronen plots heel andere dingen tevoorschijn, zoals dit eksternest. Het is behoorlijk groot en zit verankerd in een stevige takkenvork, hoog in deze linde.

Snipperzwam

Ik had hem nog niet eerder gezien, dat wil zeggen: bewust waargenomen, deze Oranjerode stropharia. Misschien omdat hij pas recentelijk wat algemener is geworden in Nederland? Maar het kan ook zijn dat nu pas de geschikte houtsnippers terecht zijn gekomen op dit pad langs de vijver om de hoek.

Citroenlieveheersbeestje

Dit hele kleine lieveheersbeestje doet zijn naam eer aan. Haar naam, in dit geval, want hier zijn twee vrouwtjes te zien. De mannetjes hebben geen citroengeel, maar vuilwit halsschild.

Mossige polletjes

Ze zijn me vorige jaren nooit opgevallen, deze polletjes: ze waren er niet of ik keek er overheen. Maar dit jaar zie ik ze overal tussen de trottoirtegels, dat wil zeggen: zág. Want op het moment dat ik dit stukje schrijf is er hooguit nog een verdwaald exemplaar over, ontsnapt aan de borstelmachine.

Aardappeltijd

In de delen van ons land waar de vlag gewoon nog geruststellend rood-wit-blauw is merk je er weinig van, maar 'op het land' staat de aardappel volop in bloei: meestal wit, soms ook lila en altijd met die gele snavelhartjes.

Pagina's

Home button