Uur van verlangen

De warmte hangt nog
om het huis
een restje
wind speelt
met het slappe blad
geruisloos kruipt
de Schorpioen
langs zwart fluweel
trekt hij
zijn sterren
staart omhoog
stil glinsterend
door de hemelboog,
een spoor van tijd;
alleen de honden
merken het
voorbijgaan
blaffen, elke avond
weer van slag
om alles
stil te laten staan
op het mooiste uur
van de dag.

Je moet het eigenlijk zelf ervaren: het invallen van een septembernacht op Bonaire. Als de hitte plotseling overgaat in een aangename zoelte. Als de kleuren van de ondergaande zon doven en de sterren door de snel donker wordende lucht priemen, steeds meer, steeds helderder. Als het sterrenbeeld Schorpioen aan de zuidelijke hemel zichtbaar wordt en naar de horizon kruipt, langzaam maar door niets of niemand tegen te houden.

Home button