Op vleugels

Het is toch al een wonder hoe de esdoornzaden zich in de loop van de geologische tijdvakken zulke helicoptervleugels hebben kunnen aanmeten, maar deze bijzondere esdoorn maakt het met zijn rozerode vleugels wel heel erg bont. Het merendeel hangt in de schaduw van het donkere esdoornblad, alsof ze proberen niet al te zeer op te vallen, maar brutaalsten vangen de zon en zijn in hun volle glorie al van veraf te zien. Zomaar in een plantsoentje bij een NS-station, er staan nog net geen fietsen tegenaan.