Het hele jaar zijn ze te zien, de Berkenzwammmen (Pitpoporus betulinus). Want ze blijven maar groeien, weer of geen weer. Hun voortdurende aanwezigheid komt ook doordat oudere exemplaren - stevig als ze zijn - lang blijven zitten. Schijnbaar onveranderd, hooguit wat gebleekt. Tot ze een prooi worden voor de larven van de Zwamkever, de enige die ze aankan. Verse exemplaren zoals deze hebben een mooie mokkabruine bovenkant. De sneeuwwitte onderkant zit vol gaatjes, waaruit - zodra die rijp zijn - de sporen vallen.
De Berkenzwam, de naam zegt het al, groeit alleen op Berken, op dode of stervende stammen. Daar hebben we er gelukkig veel van: Berken. En die blijven niet allemaal even gezond, zodat er ook aardig wat Berkenzwammen zijn...
Geplaatst op 2 december 2013
