dichter-bioloog
dicht, schrijft korte verhalen, tekent, schildert.
Is waarnemer van het gewone dat nooit gewoon is en erom vraagt in woord en beeld te worden vastgelegd.
In februari waren ze er al, deze maartse viooltjes, en in april zullen ze er nog steeds zijn. Gewoon tussen het gras, het liefst op plekken waar het niet al te zonnig is, maar heel kieskeurig zijn ze nu ook weer niet. Het lijken er ook steeds meer te worden, flinke plakkaten violet. En dat op steeds meer plekken.
Een bijzonder moment: als kale takken plotseling bloeien. Als uit schijnbaar dor hout zonder aankondiging, en zonder de vaste begeleiding van bladeren, bloemen tevoorschijn komen. De katjes van de hazelaar waren natuurlijk de eerste, gevolgd door elzen, wilgen en populieren, maar erg bloemig zien die katjes er niet uit. Dat begint bij de witte sterretjes van de sleedoorn en de citroengele bloemenhoopjes van de gele kornoelje. Natuurlijk is er ook in het tuinassortiment van alles gaande: daar strijden de forsythia, de sierkersen en de magnolia om de aandacht.
Plotseling zijn ze er. Niet zomaar overal, maar specifiek op de Camelia in de voortuin. Eerst zag ik er één en dacht nog: ach gut, een lieveheersbeestje. Maar meteen ontdekte ik ze overal op de glanzende bladeren en zwellende bloemknoppen. Oranjerode stippen op een diepgroene ondergrond, stippen die zelf ook weer gestippeld zijn. Zeven stippen hebben ze, deze zevenstippige lieveheersbeestjes, check. Het is aan de vroege kant dat ze zich zo laten zien, eind februari, maar dat ze plotseling massaal verschijnen is niet uitzonderlijk.
Je moet natuurlijk wel even omhoog kijken om te zien dat de takken al zwanger zijn van het voorjaar en een beetje doorbuigen van hun toenemende gewicht. Het mag dan koud en nat en meestentijds grijs zijn, daarboven trekken ze zich daar iets van aan en zwelt het gestaag. De knoppen van de populier (foto 1) zijn zo dik dat je die, hoe hoog deze boom zijn takken ook hemelwaarts tilt, met het blote oog kunt zien. Maar de aalscholver die daar van het uitzicht geniet ziet ze vast nog veel beter.