Toen ik in mijn wijkje kwam wonen, werd er nog Sint Maarten gevierd. Maar die vrij ingetogen Nederlandse traditie - met de lampionnen, de kaarsjes en het aloude lied - is ingeruild voor het van oorsprong Iers-Angelsaksische Halloween dat meer tot de verbeelding spreekt. In elk geval is er meer te verbeelden. De nadering van Halloween is in het straatbeeld dan ook niet te missen. De skeletten en geschminkte doodshoofden herinneren eraan dat Halloween, de avond voor Allerheiligen, alles te maken heeft met de dood en de doden. Maar daar is het niet bij gebleven. Toen Halloween door migranten werd meegenomen naar de Nieuwe Wereld, werden daar de uitgeholde pompoenen met huh schrikaanjagende hoofden aan de traditie toegevoegd. Gaandeweg is het griezel-arsenaal steeds verder uitgebreid: van vliegende heksen tot reusachtige spinnen en spinnenwebben. En natuurlijk is Halloween de tijd van de horrorfilm geworden.