De landstreken rond de Middellandse Zee kampen al jaren met extreem hete, droge zomers en bijgevolg worden de daar van oudsher groeiende olijfbomen ernstig bedreigd. Meer en meer boomgaarden worden opgegeven en ik vraag me dan ook af hoe het gaat met de olijfboomgaard bij het huis op Sicilië waar ik in 2014 verbleef (foto 2). Waar kunnen ze heen, olijfbomen die een veilig heenkomen zoeken? Nou misschien kunnen ze zo langzamerhand wel terecht in noordelijker delen van Europa. In Nederland bijvoorbeeld, want vluchtende bomen zijn vast minder bedreigend dan vluchtende mensen. Daar komt bij dat er goede ervaringen zijn met de olijfbomen die zich hier op kleine schaal al hebben gevestigd. Die staan weliswaar nog niet gewoon in de grond, maar in kuipen. Dat houdt ze mobiel. Zo kunnen ze makkelijk van de ene plek naar de andere worden gesleept, tot op het strand toe, en 's winters binnen zetten hoeft al niet meer. En nu lijkt hier ook te lukken wat ze in hun land van herkomst altijd met succes hebben gedaan: bloeien en vrucht dragen. Ik zag het gebeuren op het terras van een Leids café (foto 1).
- « Vorige weblog Verse vlierstomp (30 januari 2024)
- Volgende weblog » Laag bij de grond (30 maart 2024)