Netelig

Ze zijn er altijd en overal, brandnetels of kortweg netels, al is het maar in een klein hoekje, wachtend op hun kans. Mensen vinden ze doorgaans geen welkome verschijning, anders dan de vele vlinders die er hun eitjes aan toevertrouwen en de rupsen die er eten en verpoppen. Maar niet alleen daarom zouden we anders naar deze netels kunnen kijken. Ze zijn op hun eigenwijze manier ook gewoon mooi, met hun zilverige bloeiaartjes die bevallig uit de bladoksels hangen, met hun scherp gesneden bladeren die in een perfecte symmetrie twee aan twee, om en om gedraaid en in afnemende grootte langs de stengels staan. Toegegeven, met zo'n gevoelige huid als de onze is het verstandig om enige afstand te houden, dat wil zeggen zolang de plant fier overeind staat. Na enige bewerking past hij echter prima in de soep, de kaas of de thee.

Omdat de netel zo'n kenmerkende en veelvoorkomende verschijning is, zijn er verschillende andere planten naar vernoemd. De bekendste zijn de dovenetels, waarbij dat dove niets met gehoor, maar met het ontbreken van brandharen te maken heeft. Ze zijn er in uiteenlopende kleuren: paarse, gevlekte, gele en witte (foto 2). Het is vooral zijn bouw die de dovenetel in naam tot netel maakt, want de bloemen zijn volkomen anders en een familieverwantschap is er dan ook niet. De brandnetelfamilie is sowieso piepklein, in tegenstelling tot de lipbloemenfamilie waarvan de dovenetels deel uitmaken, net als de derde en laatste netel van dit stukje: de hennepnetel (foto 3). Naast de netelige bouw dankt die zijn naam aan de vorm van de bladeren: die lijken op de deelbladeren van het samengestelde blad van de hennep.