Welbe-hagen

Welbe-hagen (1) Taxushaag
Welbe-hagen (2) haag van Laurierkers
Welbe-hagen (3) haag van Klimop

Wandelen in de buurt, dat kan gewoon nog: dwalen door de lanen waar de kerstsfeer is blijven hangen en mensen binnen de warmte koesteren, aan het gezicht onttrokken door keurig onderhouden hagen. Ik moet denken aan dat kerstliedje met 'in de mensen een welbehagen'. In deze contreien horen bij dat welbehagen kennelijk ook echte hagen, maar wel een beetje levendig graag. Dus dit jaar liever geen beukenhaag met zijn bruine, verdroogde aanklampblad en evenmin een ligusterhaag die de helft van zijn blad al kwijt is geraakt, nee, de voorkeur gaat uit naar een haag van blijvend groen die een minimum aan hoop en een maximum aan privacy biedt.
Er is keus genoeg.
Om te beginnen is daar de diepdonkergroene Taxushaag, de sjiekste onder de hagen die bovendien goed in een bijzondere vorm kan worden gesnoeid (foto 1). Sterk in opkomst zijn de robuuste, frisgroene hagen van Laurierkers (foto 2), waarvoor men echter wel veel ruimte moet hebben en evenveel tijd of een tuinman om ze in toom te houden. Want hoe gekweekt de Laurierkers ook moge zijn, het is een echte wildebras. Mensen met weinig ruimte en tijd kiezen massaal voor een vlechtwerk van beton-ijzer waar Klimop doorheen groeit (foto 3) en dat aldus in een mum van tijd een slanke, donkergroene en onderhoudsarme haag vormt.
Hoe begrijpelijk de aanleg van deze welbe-hagen ook is, persoonlijk hoop ik wandelend juist een glimp te kunnen opvangen van verlichte interieuren en van tuinen waarin kerstrozen bloeien en bolgewassen hun spitse snuiten al boven de grond steken. Gelukkig zijn die mogelijkheden er ook nog volop.