Weblog van de (on)gewone natuur
Tropische nood
Als vanzelfsprekend worden bloemen beschouwd als het eenmalige dan wel jaarlijkse hoogtepunt van iedere plant, boom of struik, de bekroning van een vastgelegd ontwikkeltraject. Terecht. Maar niet altijd. Want soms wordt er juist gebloeid op het moment dat alles verloren lijkt en de ondergang nabij is.
Een nieuw jaar
De kerstkaarsjes zijn opgebrand, maar de electrische lichtjes doen het gelukkig nog. Zij houden de hoop levend dat het grote licht van de zon op volle zomersterkte terugkeert en daarmee alles wat verdween in een diepe winterrust, ondanks dat onze winter zijn naam nog niet kan waarmaken, laat staan de vergelijking do
Late bessen
De meeste bessen hingen in de zomer al te lonken en de meeste hebben de zomer ook niet overleefd, de sappigste, met inbegrip van samengestelde varianten als frambozen en bramen. In het najaar en zeker als het eind november is geworden, hangt alleen de stevigste kost nog aan de - vaak al kale - takken.
Kenepa
Er staat een kenepaboom in de tuin. Op Bonaire, want de kenepa hoort thuis in de Amerikaanse tropen. Het is een geliefde boom die voor Antilliaanse begrippen aardig hoog wordt (foto 3), zij het geen 25 meter zoals elders, en die met zijn dichte bladerkroon veel schaduw geeft.
Groene mijnwerkers
De meeste hebben hun schachten verlaten en zijn een nieuw leven begonnen. Echter niet nadat zij zich een lange weg hebben geknaagd door het blad waarin ze uit een minuscuul eitje werden geboren, nadat ze daar werden achtergelaten door een moeder die voor zichzelf geen opvoedende taak zag weggelegd.
Drie keer hei
Half augustus, de tijd van het jaar dat de heide bloeit en dus een goed moment om een nieuw heide-schilderij op te zetten: Dwingelderveld 4. Maar vooral om eerst maar eens - het kan immers even duren voor dat klaar is - de nummers 1, 2 en 3 gezamenlijk in het zomerzonnetje te zetten.
Vakantietafereeltjes
Nee, geen plaatjes met zwembroeken of picknickkleden, maar van stukjes natuur die in Nederland zeldzaam zijn en waar je op vakantie in Frankrijk gewoon tegenaan loopt. De blauwzwarte houtbij kwam eerder al voorbij, veel opdringeriger dan de stilletjes op een blad uitrustende beekjuffer (foto 1).
Essen in het nauw
Een boom in het zomernieuws, dan denk je al gauw: komkommertijd. De essen zouden ziek zijn en misschien wel helemaal worden uitgeroeid. Wat doet denken aan de jaren zeventig, toen de iepenziekte heerste en de Amsterdamse binnenstad tot een steenwoestijn gereduceerd dreigde te worden.
De bloemen en de bijtjes
Het is 'maar' een schilderij, olieverf op paneel. Niettemin zijn de vele bloemen haarscherp, evenals de overdaad aan zittende, kruipende en vliegende beestjes; je kunt het zoemen bijna horen, de bloemen ruiken. Het is een vrij groot schilderij, daarom zijn detailfoto's nodig om er een goede indruk van te krijgen.
Beeldig
In Museum Voorlinden is het, een grote zaal, strak en wit. Ingegoten vissen van Damien Hirst eisen de aandacht. En een stuk asfaltweg van Zhanna Kadyrova. In een hoekje ontwaar ik een paardenbloem die schijnbaar onder de plint door is komen groeien, tot nog toe aan de aandacht van de suppoosten ontsnapt.
'De Nederlanden'
Rond Bevrijdingsdag gaat een mens dingen anders bekijken, ook zijn boekenkast. Daar zie ik 'De Nederlanden' van Arthur van Schendel staan. Diens laatste publicatie, kort na de bevrijding. Een episch gedicht dat doet denken aan de Mei van Gorter, die door Van Schendel zeer werd bewonderd.
Ontknopping
Alle knoppen zijn mooi of op zijn minst bijzonder, al was het maar omdat ze de winter hebben overleefd en hun potentieel veilig bij de meet van het voorjaar hebben afgeleverd. Trots en klaar om hun entree te maken, hun belofte in te lossen met nieuwe bladeren of bloemen of allebei.
Vreemde vogel
Nou ja, vreemd... Het is heus wel een echt Nederlandse vogel, deze aalscholver. Heel erg zelfs. Maar hier, in dit weinig indrukwekkende parkje in Oegstgeest? Toegegeven, de grote populier met zijn vracht rode katjes is indrukwekkend, maar dat is het wel zo ongeveer wat groot en robuust betreft.
Maishi chiki
Als het lange tijd heet en droog is - en dat is op Bonaire geen uitzondering - dan is er geen beginnen aan, het verbouwen van voedsel op betekenisvolle schaal. Maar na een regenperiode, als de grond nat is en de waterbassins vol zijn, kan er gezaaid, gegroeid en geoogst worden. Zoals nu.