Weblog van de (on)gewone natuur
Zangciiiiiiiiicade
Alsof er een wedstrijd honderd meter cirkelzagen is gestart, zo hard, zo lang en zo doordringend klinkt de Zangcicade als hij zijn aanwezigheid kenbaar meent te moeten maken. Overigens heb je hem dan nog lang niet gevonden, ook al is hij met een lengte van 4 tot 5 cm behoorlijk groot. Want schutgekleurd natuurlijk.
Olé, Olé, Oleander
Een echt feestnummer, de Oleander: groeien, bloeien, hij gaat maar door, twaalf maanden per jaar is het bal. Uit Spanje afkomstig inderdaad, Olé! En uit de rest van het Middellandse Zeegebied, Iran, Pakistan en India. Dol op rotsige grond en ja hoor, laat Bonaire nou één en al rotsige grond zijn...
De Blauw-blauw
De natuur is vroeg uit de veren op Bonaire. In de eerste ochtendschemer staan de bloemen in vol ornaat klaar voor de nieuwe dag, de onvermoeibare Passiebloem heeft een verse lichting eendagsbloemen uitgestald. En de vogels laten zich al horen voor de eerste zonnestralen hun felle kleuren laten oplichten.
Mais, de Grasreus
De akkers van granen, bollen en bieten zijn kaal en de aardappelen worden in rap tempo uit de grond gehaald. Alleen de mais staat er nog fier bij in zijn geblokte percelen. Nog hoger, lijkt het. Met zijn drie meter is het dan ook ons hoogste gras, op een incidentele bamboe in een beschut tuintje na.
Dagvlinders: het supertrio
Dit jaar eisen zij de aandacht op: vlinders. Dagvlinders. Want dat zijn de opvallendste vlinderverschijningen, dartelend rond de bloeiende Budleia's in parken en tuinen. En aan de waterkant doet het laatste Koninginnekruid nog hele goede zaken. Overdag dus. En hoe meer zon, hoe beter.
Gallengebroed
Vreemde gezwellen in de vorm van hoorntjes, wratten, boontjes, knikkers, appeltjes, krielpiepers, ragebollen of ananasjes aan bladeren, takken of knoppen. Van bomen, meestal. Millimeters klein of centimeters groot, met velen of alleenstaand. Bleekgeel, groen of met een rode blos. Gallen.
Lokbloemen
Lokbloemen, is dat niet dubbelop, zijn bloemen niet altijd lokkertjes? Nou, niet als de wind voor bestuiving zorgt, zoals bij de grassen en hun aanverwanten, die dan ook nogal onbeduidend bloeien. Of zoals bij veel bomen met hun katjes, propjes en ander onduidelijk, veelal kleurloos gebloei.
Korenbloemblauw
Blauw - écht blauw - is zeldzaam in de Nederlandse natuur. Als de bijna-blauwe Wilde hyacinten zijn uitgebloeid en de lichtblauwe Vergeetmijnietjes naar roze verkleuren, verzachten alleen de geaderd blauwe Ereprijzen het lange wachten op de enige echte, de diepblauwe Korenbloem. Blauwe regen? Violet-blauw.
Fleurs d'Ardenne
Ardennen, land van de Ourthe. Met Dinant, Namen en Luik langs de Maas in het westen en Verviers, Bastogne en Arlon langs de grens met Duitsland en Luxemburg in het oosten. Stadse wachters om de beboste heuvels, burchten, oude stadjes, gehuchten, stromend water, stenen oevers en relatieve rust.
Valeriaanse rust
Doodgemoedereerd staat hij te dromen aan het spiegelende water, ontspannen in al zijn vezels, mediterend over het valeriaan-bestaan. Halfgeloken zon koestert de hoog uit het geveerde blad getilde bloemtuilen, het zachte roze dat onmerkbaar wiegt en waar zoemende insecten even komen uitzoemen.
Merels: helemaal terug
Niet dat hij écht weg was, deze standvogel pur sang, maar zijn zoete zang moesten we een tijdje missen. Extra lang dit jaar, vanwege de lente die niet wilde komen. Het zingen is terug. En het virus waarvan vorig jaar voorspeld werd dat het de merelstand zou decimeren, is weg.
Kikkers, Groene en Bruine
Mei. Krachtig kikkergekwaak. Dat móeten wel Groene kikkers zijn, want Bruine kwaken niet zo luidruchtig. Die produceren een bescheiden geknor, iets als kattengespin, waarmee ze de vrouwtjes in maart en april overigens prima wisten te lokken. Uit hun kikkerdril zijn al kikkervisjes tevoorschijn gezwommen.