dichter-bioloog
dicht, schrijft korte verhalen, tekent, schildert.
Is waarnemer van het gewone dat nooit gewoon is en erom vraagt in woord en beeld te worden vastgelegd.
Rustend, dat is zoals je de goudvlieg meestal aantreft, zich warmend in de zon. Hier op de ribes die nu snel uitgebloeid zal zijn, waar de goudvlieg doorgaat. Het goud van de goudvlieg is eigenlijk een soort metallic groen, wat voor de helft zijn tweede naam - groene vleesvlieg - verklaart.
Bosanemonen en voorjaars-helmbloemen voor de één, katjes en sleedoornbloesem voor de ander en voor weer anderen de Keukenhof die na twee jaar sluiting weer open is. Ieder zijn eigen voorjaar.
Minstens drie weken te vroeg, dat hoor je bij bijna alles wat bloeit of ontspruit. Wanneer hebben we dat eerder gehoord? Oh ja, vorig jaar. En het jaar daarvoor en daar weer voor. Je kunt het lang volhouden. Of gewoon accepteren dat dit het nieuwe normaal is: precies op tijd.
De heide rust, net als de bomen, maar de heideschapen rusten nooit. Ook in kleine groepen zonder herder, zoals hier, trekken zij zonder morren over de hun toevertrouwde hei die zij al etend onderhouden. In slagorde lijkt het wel, alsof zij hun taak heel serieus nemen.
Deze mantelmeeuw is duidelijk in zijn element en straalt uit dat hij dat hier altijd zal zijn, in welk element dan ook. Herfst, winter of voorjaar, een rustig zonnetje, vliegende storm, striemende regen of ijzige kou: hij staat er doodgemoedereerd bij en tuurt wat voor zich uit.
De winter komt eraan en deze boerenkool is er klaar voor. Nog even wat nachtvorst eroverheen en hij kan geoogst worden en vermalen tot de bekende verse of ingevroren winterkost.
Gewone dingen worden een stuk minder gewoon als je er anders naar kijkt, of vanuit een ander perspectief.
Voor sommige elzen komt de herfst te laat. Het elzenhaantje heeft de bladeren al zo goed als 'leeg' gegeten en dan valt er weinig meer te verkleuren, te drogen en af te vallen. Skeletten, niet veel meer. Het is een mooi blauwzwart-metallic kevertje, dat wel, al zullen de elzen daar weinig oog voor hebben.
Oranje boven, dat zijn natuurlijk de lijsterbessen in deze tijd van het jaar. Maar wie er snel bij is, kan ook nog van het 'oranje beneden' genieten. Lang niet zo algemeen als de lijsterbessen, deze vruchten van de aronskelk die wel iets van maiskolven hebben, maar wel even oranje en opvallend.
De honingbijen genieten volop van de zomer en van de bijbehorende overdaad aan bloemen. De Phacelia verdient in dat kader een speciale vermelding, al was het maar omdat die blauwviolette bloeier uit Californïe in Nederland de naam 'bijenvoer' heeft gekregen.
