Alle kanten op
do, 06/30/2016 - 14:22 — TeunNee, dit is niet de richtingwijzer die nodig is om de weg te vinden in deze vernieuwde website. Het is bovenop de Hoch Blauen in het Zwarte Woud met in de verte de eerste Zwitserse bergen.
dichter-bioloog
dicht, schrijft korte verhalen, tekent, schildert.
Is waarnemer van het gewone dat nooit gewoon is en erom vraagt in woord en beeld te worden vastgelegd.
Nee, dit is niet de richtingwijzer die nodig is om de weg te vinden in deze vernieuwde website. Het is bovenop de Hoch Blauen in het Zwarte Woud met in de verte de eerste Zwitserse bergen.
Een weekendje Zuid-Limburg met regenachtig weer, dan kom je ze geheid tegen: Wijngaardslakken. Altijd groter dan je dacht en ruim voldoende voor een maaltje escargots, zoals ze klaargemaakt heten. Maar ja, ze zijn beschermd in Nederland....
Cornus kousa is een Kornoelje uit Oost-Azië die door zijn grote, exotische bloemen moeilijk als zodanig te herkennen is. Maar de bloemhartjes verraden hem. Hij is her en der in Noord-Amerika 'genaturaliseerd' en ik zag hem dan ook in New York State.
Tegen rotsige hellingen in de Hudson Valley (New York) staat hij, half onder bomen verscholen, schitterend en massaal te bloeien, deze wilde Rhododendron.
Deze Noord-Amerikaanse Grootbladige Magnolia - Magnolia macrophylla - is behalve grootbladig ook grootbloemig. Hij heeft de grootste bladeren (tot 30 cm breed en 90 cm lang) én de grootste bloemen (meer dan 30 cm doorsnee) van het hele subcontinent.
Meestal gaat onze aandacht naar de eerste knoppen, de eerste bloemen, de eerste van wat dan ook. Maar overal waar eerste zijn, zijn ook laatste: minder opvallend, maar net zo bijzonder. Zoals deze 'laatste' knoppen van de Lijsterbes die - inderdaad - volop in bloei staat.
Het oude blad, verkleurd en aangestast, dat de Braam de winter heeft doorgesleept, klampt nog aan. Aan de voet van dat oude blad komen nu de nieuwe spruiten tevoorschijn: frisgroen en vol energie. En niet slechts een enkel blad ter vervanging van het oude, maar het begin van een complete nieuwe stengel.
Mooi, zo van dichtbij, een Zwarte zwaan (Cygnus atratus). Zijn voorouders komen uit Australië, maar sinds de Zwarte zwaan hier als siervogel is ingevoerd, zijn er ook steeds vaker exemplaren in het wild te zien: ontsnapt en goed in staat om in de Hollandse omstandigheden te overleven.
Met bloeien is hij er als één van de eersten bij, de Hazelaar, met zijn lichtgele katjes in de winter. Maar door dat vroege gebloei is hij niet de eerste met het krijgen van bladeren.
"Zou je dat wel doen, nu al?" Die gedachte kwam bij me op toen ik, eind maart pas, deze kastanjeknop zag uitlopen.