dichter-bioloog
dicht, schrijft korte verhalen, tekent, schildert.
Is waarnemer van het gewone dat nooit gewoon is en erom vraagt in woord en beeld te worden vastgelegd.
Je kunt hem onmogelijk verwarren met het druifgrote Nederlandse ribkwalletje dat ook zeedruif wordt genoemd en - als je naar zijn grote ronde bladeren kijkt - ook niet met de echte druif. Maar de trossen knikkerronde vruchten hebben hem zijn terechte naam bezorgd: Zeedruif, ook wel Stranddruif genoemd.
Een nachtelijke jager op insecten, de Grote Gekko (Theradactylus rapicaulus): kleine en ook behoorlijk grote insecten. Hij zoekt een strategische plek op een muur, liefst ergens in de buurt van een lamp waar zijn menu dan vanzelf komt aanvliegen.
De rode Ixora - hier op Bonaire ook wel Fayalobbi of West-Indische Jasmijn genoemd - is een grote en gekleurd uitgevallen telg van de Rubiaceae, de Sterbladigen-familie, die in Nederland vooral bekend is van de Walstro en de Meekrap. En van de koffie, als groeit die dan elders.
Agave: onbuigzame bladen, groot, vlezig en met een levensgevaarlijke stekelpunt. En van iets dichterbij gezien ook nog gemene haaientanden langs de randen, Rood en voor een maxiaal effect kromgebogen. De tot twee meter hoge rozetten zijn duidelijk een kwestie van 'kijken, maar aankomen niet'.
Eén van de vissers van Sorobon had hem per ongeluk gevangen, een Egelvis (Diodon holocanthus), en kon het niet laten om hem aan land te brengen en daar trots aan zijn collega's te laten zien. En daar lag hij dan, naar lucht te happen op de steiger.
Zo zie je hem niet vaak de Groen Kolibrie van Bonaire: rustig zittend op een takje in de schaduw van de dadelpalm. Meestal vliegt hij driftig rond, heen en weer schietend van bloem naar bloem, de vleugeltjes sneller dan het oog kan volgen.
In het vroege voorjaar valt hij een poosje op, met zijn kleine witte bloempjes langs de snelweg en in het park als er nog geen blad te zien is. Daarna is hij een zomer lang onzichtbaar. Maar nu, met zijn blauwe pruimpjes, speelt hij zich weer behoorlijk in de kijker: de Sleedoorn, Prunus spinosa.
Een Mosgal. Ook wel Bedeguargal of Rozengal genoemd. Of Slaapappel. Een merkwaardig groeisel aan jonge rozentakken, vooral bij wilde rozen, het gevolg van daarin gelegde eitjes van een galwesp: Diplolepis rosae, in dit geval, slechts enkele mm groot.
Hij is er vroeg bij, de Parelamaniet, en dat hoort wel een beetje bij deze eetbare soort uit het beruchte amanieten-geslacht. Daarvan zijn er enkele eetbaar, maar vele juist giftig - zoals de bekende Vliegenzwam - tot zeer giftig en zelfs dodelijk giftig: de Groene Knolamaniet.
Hij is er vroeg bij, deze Grote Stinkzwam. In de schaduw van mijn buitenhuisje in Pesse staat hij een geslaagde imitatie van het mannelijke geslachtsdeel te geven. Zijn wetenschappelijke naam is dan ook Phallus: Phallus impudicus, om precies te zijn.
