Oude duinen

Ze liggen in oogstekend licht
de grijs en geel behaarde duinen
stil en kalend op hun ruggen
oud en moe te zijn.
Het zandpad klautert
over droge pollen stekelstruiken
krom staan bomen
in een dal gebukt
vergroeide dwergen
onder het bezwaarde juk
van lange jaren hier
voorgoed geconserveerd
uit aller naam en landsbelang
staatsbosbeheerd
ook daar waar ergens
achter hekken
zand is blootgelegd
en weer zijn gang mag gaan
volgens het bord
dat er op toeziet.

Het harde leven is ze aan te zien, de oude duinen. De begroeiing lijkt moeizaam te overleven, gebogen onder weer en wind. In dat krampachtige overleven zit een verlangen naar rust, stabiliteit, houden wat je hebt. Niet terug naar vroeger, toen het zand stoof en helemáál niets zeker was, toen slechts helmgras het hier en daar wist vol te houden ... 
Uit de bundel 'Verdwijnpunt' (2008)

Thema: 

Home button