Plotseling
wat langer licht
al bleke zon
de stilte in het oog
van winters zonder eind.
De ganzen vliegen
richtingloos
op hoogte heen en weer.
Een twijfeldag.
Het kan
gaan dooien
of weer vriezen
nu.
Het kan
niet blijven zo
het nieuwe komt
en zal ons achterlaten
dan.
Het kan
gebeurd zijn liefste
waak met mij.
Het kan
voorgoed voorbij zijn
of nog duren.
Geen winter meer, ook geen voorjaar: richtingloze dag. De dag na een feest, na een afscheid, na thuiskomst. Nieuwjaarsdag. Maandag, een nieuwe week die nog niet goed begonnen is, zich alleen nog maar aankondigt. Een dag dat slechts één ding zeker is: zo kan het niet blijven. En dan? Eens zal de tijd aan ons voorbijgaan, de kans wordt elke keer groter, en ons uitgeleefd achterlaten. Nu al? Nee. Waarschijnlijk niet.