Kardinaalsmutsen (Euonymus), zowel de wilde als de tuinsoorten, zijn niet alleen bijzonder wat betreft hun kleurrijke 'bes-in-een bes'-vruchtjes. Ook hun takken zijn bijzonder van kleur en vorm. Ze beginnen opvallend dun en glanzend groen. Als ze jong zijn. Daarna echter ontwikkelen ze - meer of minder en vroeger of later - zogenaamde 'kurklijsten': kielvormige uitgroeisels aan vier kanten van de tak. De Fransen spreken treffend van bois carré. Oudere takken raken geheel met kurk bedekt en verliezen dan hun laatste groene kleur.
Een dun, onopvallend kurklaagje is normaal voor oudere takken en stammen, bij alle houtige gewassen. Het dient om de verdamping van kostbaar water tegen te gaan. Maar zo overdadig als bij sommige Kardinaalsmutsen zie je het niet vaak. Bij sommige Iepen. En bij de Kurkeik, natuurlijk.
