Laatste herfst
Als jij
in een onvoorstelbaar ooit
je laatste blad laat vallen
voor het laatst
je glimlachkleur
verliest, je geur van verre
raadselbloemen, rimpeldadig
glanzen van je huid, gevlekte
pracht, zacht welvend zo
mooi oud, beveel ik
alle bomen in jouw buurt
hun bladerjassen uit te doen
zodat hardvochtige regen
tegen vogelvrije stammen striemt
en ijswind aan de takken schuurt,
zal ik de onbeschaamde knoppen
die hun jonge kop opsteken
breken, al het leven weren
totdat jij
in een onvoorstelbaar ooit
terug zult keren.
Ja, dit gaat over een heel bijzondere boom. En dat een mens alleen maar kan gissen hoe hij op het verlies van zo iets dierbaars - in een onvoorstelbaar ooit - zal reageren.