Herfstlicht
De gouden kroonluchters
van statige beuken
spreiden hun gedempte licht
op kale kruinen
van vermoeide struiken
een bejaarde wandelaar
verval, de liefde
wil het wel bedekken
maar de herfst is hard
en overal.
Ouderdom kan prachtig zijn, het kale en het gerimpelde blinken als goud. Buigend hout, gebogen mensen. Weldadig de stilte, innig de tevredenheid, sereen het glanzen. Maar wind en waterkou liggen op de loer, klaar om die schone schijn te verdrijven en slechts de barre werkelijkheid achter te laten: de winter, onontkoombare dood.
Bestaand gedicht dat november vorig jaar voor het eerst werd 'uitgelicht'.
Geplaatst op 21 november 2013
