Bijna tijd
Ze voelen
hoe de aarde
met vochtige vingers wenkt,
verlangen stroomt
door de nerven
van hun droge kartellijf,
terwijl de zon maant
vast, hou vast
blijf hangen, blijf
nog even
voor het feest
als de herfst kleurt
in mijn geest.
Ze verheugen zich al op dat ene moment waarop ze met een voldane zucht kunnen loslaten om de lonkende aarde tegemoet te zweven.
Geplaatst op 27 augustus 2017
